Dipje, autoschade en genieten

Van Toronto naar Québec… bij aankomst was het shit weer… Regen, regen… Eén voordeel; mijn geweldige ‘backpack regen hoezen’ hebben eindelijk ook eens kennis gemaakt met Canada!

Het hostel in Québec was erg rustig, zo’n 4 mensen en het was maar stilletjes. Ik heb die dag niet veel gedaan en had een beetje een dipje… slecht weer, niet zo’n leuk hostel. Ik had mijn dag gewoon even niet. ’s Avonds had ik een kamergenootje waar ik de volgende dag mee ben gaan wandelen. ‘s Ochtends scheen de zon maar om 14.30 weer regen regen… dus 3 dagen vooral binnen gezeten in het hostel. Uiteindelijk besloten naar een ander hostel te gaan van de zogenaamde ‘HI’ keten. Dit hostel vind je in alle steden en over heel de wereld en er zijn altijd backpackers aanwezig. Bleek toch een goede keuze te zijn. In dit hostel (en zelfs in dezelfde kamer, hoe toevallig) was een jongen die ik in het hostel in Montréal had leren kennen. Hij was in Québec met een vriendin en met hen ben ik een dag op pad geweest naar een mooie waterva, La chute de Montmorency, zelfs hoger dan de Niagara watervallen. Een mooi tafereel en lekker genoten die dag van de mooie natuur en het heerlijke leven wat ik op dit moment leid. Net als in Montréal heb je in Québec een oud en ‘nieuw’ gedeelte. Het oude gedeelte deed me erg aan Frankrijk / Europa denken. Allemaal kleine smalle straatjes, kerkjes en binnenplaatsjes. Erg knus en gezellig.

Na Québec op naar Halifax, in de provincie Nova Scotia. Nog verder naar het oosten van Canada. Dit stuk ben ik met het vliegtuig gegaan want ik had geen zin om 19 uur in de trein te zitten. Ik moest met de bus van Québec stad naar het vliegveld. Echter, de bus rijdt niet verder dan tot 3 km vóór het vliegveld… waarom?? GEEN idee… de rest moest ik dus lopen bepakt en bezakt. Nou ja opzich geen probleem want ben soms te pinnig om te betalen voor een taxi ;) terwijl ik het ook lopend kan. Maar goed… na 15 minuten stopte er een aardige taxi chauffeur en vroeg of ik naar het vliegveld moest… ‘Ja meneer ik moet naar het vliegveld. Oh meisje, ik kan je wel even afzetten. Maar meneer, wat kost dat dan? Helemaal niets meisje, voor jou doe ik het gratis, ik moet toch naar het vliegveld, kan ik je net zo goed even droppen’. WAUWIE daar zei ik natuurlijk geen nee tegen! Dus de aardige man bedankt (en God, het was toch eigenlijk nog wel een pokkenend lopen dus blij dat er aardige mensen bestaan). Eenmaal aangekomen op Halifax airport moest ik een taxi zien te roggelen. Ik landde om 23.44 en de laatste bus ging om 00.15 richting de stad. Echter, dit ging ik van m’n leven niet redden ivm bagage ophalen etc…. Nou ja dan maar $60,- betalen voor de taxi…. Totdat ik op het vliegveld 2 dames NL hoorde praten. Eén daarvan had in hetzelfde vliegtuig als mij gezeten en kwam haar zus in Halifax opzoeken…. zo brutaal als ik ben (mam heeft me altijd geleerd; ‘brutale mensen hebben de halve wereld’, TNX mam!!) vroeg ik gewoon waar ze naartoe moesten en of ze me in de stad konden droppen…. WAREMPEL 3 aardige mensen op één dag!!! Geweldig toch.. Oké, ik was best gul en heb ze nog een zakcentje gegeven zodat ze de volgende dag samen een ‘zussenkoffie’ konden drinken.

In Halifax is dit jaar behoorlijk wat sneeuw gevallen, lees: zo’n 4 meter. De sneeuw was nog niet zo lang gesmolten maar ik had geluk… weinig sneeuw te bekennen! Eerste dag regende het weer een klein beetje… miezer maar dit keer kreeg ik er geen dipje van gelukkig. Rondgelopen door de stad, naar de bibliotheek gegaan, super mooi gebouw. De stadsmuur bewonderd. Het park was dicht helaas… Maar goed, erg verassend is dat niet want HET IS NOG GEEN ZOMER!! De volgende dag ‘Point Pleasant Park’ bezocht… echt super mooi. 20 minuten lopen van het centrum van Halifax kom je in een mooi, rustig park met uitzicht op de zee en mooie natuur! Echt een heerlijk gevoel om daar rond te lopen… helemaal in m’n uppie, zonnetje erbij, lekker genieten weer! Na het park heb ik de ‘boardwalk’ gedaan langs het water… ook een mooie wandeling maar wederom alle winkeltjes en kraampjes gesloten.

De volgende 3 dagen ben ik op pad gegaan met een gast uit het hostel in Halifax. We hebben een auto gehuurd en 3 dagen rondgecrosst en van plek naar plek gereden. Wat komt er allemaal kijken bij het huren van een auto… eigenlijk helemaal niet veel maar hoe moet ik weten welke verzekeringen ik moet afsluiten? Nou ja, beter oververzekerd dan onderverzekerd als er echt stront aan de knikker is. Dus toch maar een schade verzekering etc. gepakt… Nou dat is maar goed ook hahah. Op de eerste dag dat ik mijn rijbewijs had na, heb ik in 9 jaar tijd geen brokken gemaakt met auto’s….. tot vrijdag… Ik parkeerde de auto en het vak had aan de voorkant zo’n betonnen strook (lastig uitleggen ;), hopelijk weet je wat ik bedoel). Nou ik reed dus iets te ver door en toen kuste de bumper het beton. Oepsie… 2 dikke scheuren in de bumper en een of ander stuk wat los zat…. KAK… WAAROM haha echt een domme actie mja wel typisch Sharon. Goed, zondag de auto teruggebracht en raad eens… YEAH IK HOEFDE NIETS TE BETALEN!! Thank God had ik de verzekering afgesloten. De man bij het loket was ook mega chill… ‘oh kan gebeuren, maak je maar niet druk. Zulke dingen gebeuren regelmatig’. Anyway, tijdens deze 3 dagen mooie dingen gezien, eindelijk de mooie natuur waar ik op had gehoopt want ik was de steden wel een beetje beu. Stiekem ook nog een beetje illegaal gedaan en bij de ‘Balancing Rock’ gaan staan om foto’s te maken. Hiervoor moesten we een hek over klimmen en over de rotsen lopen… OOHOOOOO ssst, don’t tell the police! Helaas hebben we de rots niet om kunnen duwen of misschien is dat maar gelukkig….Oh ja, in Halifax ben ik ook nog een avondje naar een Meetup geweest voor mensen die Frans willen spreken J goed hè!

Momenteel in Charlottetown, de hoofstad van de provincie Prins Edward Eiland. Vandaag was het héérlijk weer, zo’n 15 graden met een lekker zonnetje. Een mooie wandeling langs het water gemaakt en door de rest van de stad gesjokt. Heerlijk genoten en me maar weer eens beseft dat ik gelukkig ben, het naar mijn zin heb en het leven fijn is J. Ik denk dat ik hier ook 3 dagen een auto ga huren om wat meer van het eiland te zien. 11 mei vlieg ik naar Calgary, west Canada ontdekken!

Conclusies van de week:

• Ik mis het spreken van de Franse taal
• Ook mis ik Montréal en de mensen die ik daar heb leren kennen wel een beetje, voelt toch een beetje als ‘thuis’
• Taxichauffeurs die ritjes ‘pro bono’ doen zijn best aardig
• Brutale mensen hebben de halve wereld :P
• Auto’s kussen liever geen beton
• Genieten van het leven is hoe het hoort te zijn
• Het volgende verhaaltje wordt geschreven door de 27-jarige ik ;)

Au revoir!